تنــهایـی یعنـی ؛ببـیـنـی
غـریـــبه هــادردت رابهــــــتر از او می فــهمند
مــن از عــمق وجــود خــدآیــم را صــدآ کــردم
نــمیدآنــم چــه میــخــواهی !
ولــی امــشب..
بــرای تــو... بــرای رفــع غــمــهایت... بــرای قلب زیبــایــت...
بــرای آرزوهــایت..!
بــه درگاهــش دعــاکــردم
و میــدانــم
خــدا
از آرزوهــایت خبــردارد...!!!
[ دوشنبه 92/3/27 ] [ 12:24 عصر ] [ نازنین حامدی ]
صدایت می زنم از پشت جنگلهای بی پایان
از آسمان ابری پیچیده در دالان دلسردی
به چشمانم نظر افکن...که چشمم خیس و نمناک است
دستمال چشم تو شاید...که خشکاند نم چشمم...
از اینجایی که من هستم...مسافت دورو جاوید است...
صدایم کن ،صدایت سخت ،پرشور است
دلم چون برگ برگ آن کهن بیدیست
که هر بادی پریشان می کند حالش
تو آن بادی که می آید
نسیمی از تبسم های این فصل طرب انگیز
گریزان از تمام ساکنان قریه ماندن
تو مهتابی.... من دیوانه و مهتاب؟!!!
نگاهم برق چشمت را طلب دارد
تو را بر عشق،بر باران،قسم دادم.اگر که باور قلبم نمی گردی
نگاه طعمه گیرت را
از این قربانی قلاب چشمانت
مگیر هرگز
امیدم خشک می گردد.. تا اخر دنیا با توأم...
[ دوشنبه 92/3/27 ] [ 12:23 عصر ] [ نازنین حامدی ]
